Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/532 Esas 2018/2479 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/532
Karar No: 2018/2479
Karar Tarihi: 23.05.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/532 Esas 2018/2479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 6 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırıldığını ve bu cezanın eksik olduğunu belirtmiştir. Sanığın, mağdurun hayatını tehlikeye atan bir olay gerçekleştirdiği ancak teşebbüs nedeniyle ceza tayininin meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme, sanık ve müdafiinin öne sürdüğü savunmaları inandırıcı bulmamış ve toplanan deliller sonucunda suçun sübuta erdiğini kabul etmiştir. Haksız tahrik sebebiyle ceza indirimi yapılarak sanığa 10 yıl hapis cezası verilmiştir. 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararı doğrultusunda hüküm fıkrasındaki ilgili bölüm düzeltilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nun 81/1, 35, 29, 62, 53, 63, 54.

1. Ceza Dairesi 2018/532 E. , 2018/2479 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Sanığın ..."ı öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35, 29, 62, 53, 63, 54. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Mağdur ..."ün, sağ femur ile kalça kemiğinin eklem noktasında isabet eden mermi çekirdeğinin, mağdurda mesane perforasyonuna ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu olayda; Dairemizin 08.03.2017 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un mağdur ..."e yönelik öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, teşebbüste azami düzeyde indirimi yapılması gerektiğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden,
1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.