MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/1981 gün ve 5-2/106 sayılı Kararında da açıklandığı üzere ceza yargılamasının temel amacının maddi gerçeğin saptanması olması, sanığın inkara yönelik savunması ile katılan ve tanıkların soruşturma ve kovuşturma evrelerinde alınan beyanlarının birbiri ile çelişmesi hususları nazara alınarak, söz konusu çelişkilerin giderilmesi ve hangi anlatıma neden üstünlük tanındığının karar yerinde tartışılması, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması ile vergi kaydı bulunup bulunmadığının tespit edilerek varsa hakkında vergi tekniği raporu düzenlettirilmesi sonrasında hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Kısa süreli olmayan erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasının yasal sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği halde anılan madde-fıkrasının uygulanmaması,
Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.