Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/4838 Esas 2022/13860 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ret, istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddi
KARAR
Bölge Adliye Mahkemesi'nce verilen hükümler temyiz edilmekle; temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ile temyiz sebebine göre, dosya görüşüldü:
1- Kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde;
İlk derece Mahkemesince hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, tebliğnameye uygun olarak bu karara yönelik sanık ... müdafisinin, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından, CMK'nın 288 ve 294. maddeleri kapsamında sanık ... müdafisinin belirttiği hukuka aykırılık nedenleri ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de gözetilerek yapılan değerlendirmede:
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan ...’in yokluğunda verilen Gebze 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2011/516 esas, 2012/547 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi uyarınca, katılan ...’in bilinen en son adresine tebliğe çıkarılması, bu adresin tebligata elverişli olmaması veya tebligatın yapılamaması hâlinde Mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, katılanın duruşmada bildirdiği en son adresinden farklı olan Mernis adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre 02/05/2012 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olduğunun, bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediğinin ve denetim süresinin başlamadığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04/10/2018 tarihli ve 2017/8-952 esas, 2018/403 sayılı kararında da açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmemesi nedeniyle zamanaşımının durmayacağı, denetim süresi başlamadığı için de, bu süre içerisinde kasıtlı suç işlendiğinden bahsedilemeyeceği ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması koşullarının bulunmadığı cihetle, Yerel Mahkemece verilen 24/09/2019 tarihli 2019/367 esas ve 2019/575 karar sayılı hükmün açıklanmasına ilişkin kararın hukuki değerden yoksun olduğu, hukuki değerden yoksun olan mahkumiyet kararının da dava zamanaşımını kesmeyeceği ve bu nedenle dava zamanaşımını kesen son işlemin sanığın sorgusunun yapıldığı 21/03/2012 tarihi olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı Kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşılmakla,
Sanık ... müdafisinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeyen HÜKMÜN BOZULMASINA ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMK'nın 303/1-a. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. 66/2. ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE,
28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi gereğince, dosyanın Gebze 7. Asliye Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.