Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması, özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : 1- Sanıklar hakkında kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan TCK’nın 37/1. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 133/3, 62/1, 52/2, 51/1-3, 53/1-a-b-d maddeleri gereğince ayrı ayrımahkumiyet
2- Sanıklar hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 37/1. maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 134/2, 62/1, 51/1-3, 53/1-a-b-d maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması ile özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 133. maddesinde tanımlanan kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması ile aynı Kanun’un 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının, TCK’nın 139/1. madde ve fıkrası gereğince şikayete tabi olduğu, mağdur ...’ın gerek 17.04.2015 havale tarihli dilekçesinde gerek istinabe mahkemesince alınan 08.06.2015 tarihli beyanında; ayrıca, baro tarafından atanan vekili ile beraber ifadesi alınan mağdur ...’nin, mağdur ...’ın, mağdur ...’ye velayeten annesi ... ile babası ...’ın, sanıkların da hazır oldukları duruşmanın 26.03.2015 tarihli 1. oturumunda, şikayetlerinden vazgeçtikleri ve sanıklar tarafından vazgeçmeye açıkça karşı çıkılmadığı gibi, duruşmanın 23.06.2015 tarihli 2. oturumunda sanıkların şikayetten vazgeçme beyanlarını kabul ettikleri, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. madde ve fıkrası kapsamında derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanıklar hakkında açılan davaların ayrı ayrı düşmesine karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanıklar hakkındaki davaların TCK"nın 133, 134, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. madde ve fıkraları gereğince ayrı ayrı DÜŞMESİNE, adli emanetin 2014/544 sırasında kayıtlı CD ve hafıza kartının DOSYADA DELİL OLARAK SAKLANMASINA, 11.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.