Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/38035 Esas 2022/13837 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 5235 sayılı Kanunun 25 ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin 07/11/2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar uyarınca 20/07/2016 tarihinde göreve başlaması, bu tarihten önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyaların temyiz kanun yoluna tabi olması, sanık hakkında verilen 08/06/2007 tarihli ilk kararının temyiz incelemesinden geçerek bozma kararı verilmesi, bu itibarla ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'nce verilen istinaf başvurusunun esastan reddine dair 01/06/2018 tarihli kararın yok hükmünde olması karşısında, sanık müdafisinin 11/12/2017 tarihli dilekçesinin temyiz istemi niteliğinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
08/06/2007 tarihli ilk kararın O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık tarafından sanık lehine temyiz edilmesine ve bu kararda 7.000 TL adli para cezasına hükmedilmesine karşın, bozma öncesi verilen karardaki cezadan daha ağır bir cezaya hükmedilmek suretiyle cezayı aleyhe değiştirme yasağının düzenlendiği 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen karara, hüküm fıkrasının üçüncü bendinden sonra gelmek üzere “1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın neticeten 7.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına , sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı TCK'nın 52/4 maddesi gereğince takdiren birer ay ara ile yirmi dört eşit taksitle sanıktan alınmasına ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada sanıktan alınmasına ” ibarelerinin eklenmesi ve TCK’nın 53. maddesine ilişkin dördüncü bendinin de karardan çıkarılması suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.