Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5845 Esas 2019/18072 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının 01/02/2006-09/01/2013 tarihleri arasında davalı kooperatifin muhasebe ve tanıtım-satım biriminde çalıştığını, müdürün nezaketsiz davranışları ve asılsız isnatları sebebiyle davacının iş sözleşmesini feshetmek zorunda kaldığını beyanla kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, talep konusu alacakların da kendisine ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk kararda, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece verilen karara karşı Dairemizce; dosya kapsamındaki deliller bir arada değerlendirilerek, işçi feshinin haklı olup olmadığı ve dolayısıyla davacının kıdem tazminatı alacağına hak kazanıp kazanmadığının belirlenmesi gerektiği, bu sebeple eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulmasının hatalı olup bozmayı gerektirdiği belirtilerek yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyulmakla, mahkemece yapılan yargılama sonucunda, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosya içeriğine göre davalı kooperatife atanan yeni müdürün davacı ile bir meseleden dolayı husumetini belli edecek şekilde kendisinin de çalışmak istemediğini, yeni yönetim kurulunun da aynı görüşte olduğunu belirtmesi üzerine davacının iş sözleşmesini feshettiği anlaşılmaktadır. İşverenin ve amir pozisyonundaki yetkilinin işçinin yüzüne karşı kendisini istemediklerini açıkça belirtmeleri davacı işçi açısından haklı bir fesih sebebi olup bu durumda kıdem tazminatı isteğinin hüküm altına alınması gerekirken mahkemece söz konusu tazminatın reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 03.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.