Tehdit - hakaret - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3978 Esas 2020/5333 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3978
Karar No: 2020/5333
Karar Tarihi: 12.03.2020

Tehdit - hakaret - yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3978 Esas 2020/5333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında yaralamaya teşebbüs ve hakaret suçlarından ceza verilmesi kararının temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında kurulan tehdit suçundan mahkumiyet kararının temyiz edileceği belirtilmiştir.
Kararda, olayın çıkış nedeni ve gelişmesinin değerlendirilerek TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamış ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmış ve sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu belirtilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞTUR.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildiği takdirde, hükmün uygulanmasından sonra itiraz hakkı saklı kalmak kaydıyla, mahkemenin kararına karşı temyiz yolu açıktır.
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi: Hükümlerin temyiz edilebilmesi için, açıklanmış olmak ve tebliğ edilmiş bulunmak şarttır.
- TCK’nın 29. maddesi: Haksız tahrik, kişinin bir olay karşısında, kendisine ya da başkasına yönelik olarak işlenen bir suç nedeniyle kendisi veya başkası aleyhine işlenen suça karşı, haksız bir şekilde kızıp sinirlenmesi sonucu işlenen suçtur.
- TCK'nın 53. maddesi: Mağdurun yaşı küçük olması halinde verilecek

4. Ceza Dairesi 2016/3978 E. , 2020/5333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında yaralamaya teşebbüs ve hakaret suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..." in tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda, katılanın, anne ve babasının boşanmasında babasına destek olduğunu ve babasına kendileriyle görüşmemesi hususunda telkinlerde bulunduğunu savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete" de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..." in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.