MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, Özel belgede sahtecilik, Başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

A-Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal hükmü ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımın doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
B-1-Başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesi:
TCK"nin 268. maddesinde tanımlanan başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşması için; failin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanması, TCK"nin 267/1. maddesinde tanımlanan “iftira” suçunun oluşması için ise, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunmak suretiyle işlemediğini bildiği halde hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesi gerekir. Somut olayda, suç tarihinde oto hırsızlığı suçundan yakalanan ve hakkında işlem yapılan sanık ... hakkında Cumhuriyet savcılığından alınan acil arama kararına istinaden evinde sanığın da katılımıyla yapılan aramada televizyon sehpasının çekmecesinde, üzerinde sanığın fotoğrafı bulunan ... adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanının ele geçirildiği ve ev arama tutanağı içeriğine göre, tutanağın sanığın gerçek kimlik bilgilerine göre düzenlendiğinin ve tüm soruşturma işlemlerinin gerçek kimlik bilgilerine göre yapıldığının anlaşılması karşısında; sanığın kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemediği, başkasının kimliğini ya da kimlik bilgilerini kullanarak kendisini suçsuz, kimliğini ya da kimlik bilgilerini kullandığı gerçek kişiyi ise işlemediği bir suçun faili olarak göstermediğinden; 5237 sayılı TCK"nin 268. maddesinde düzenlenen suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
2-Özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesi:
Sanığın, ..."a ait sahte kimlik ile onun adına GSM sözleşmesi imzalayarak, abonelik sözleşmesini sahte olarak düzenlettirdiği iddiası ile özel belgede sahtecilik suçundan kamu davası açılmış ise de; sanığın eyleminin suç tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan, aynı Kanun’un 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri doğrultusunda özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesi kapsamında olduğu ve bu maddedeki düzenleme dikkate alınarak, sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması, sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı uygulama ile özel belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.