Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/14989 Esas 2022/13827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Birden fazla görevliye direndiği anlaşılan sanık hakkında TCK’nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Ancak;
Adli para cezasının taksitle ödenmesine karar verilirken taksit aralığının kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasına “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Tehdit ve hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinde:
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak:
a)02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. maddesinin birinci fıkrasına eklenen (b) bendi uyarınca, TCK’nın 106/1-1 maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve karardan sonra 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasına, “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresinin eklenmiş olması karşısında, TCK’nın 7/2. maddesi de gözetilerek, sanık hakkında tehdit suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b)Tehdit suçundan kurulan hükümde, adli para cezasının taksitle ödenmesine karar verilirken taksit aralığının kararda gösterilmemesi,
c)Görevi yaptırmamak için direnme ve tehdit suçlarından tayin edilen hapis cezalarının seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi ve seçimlik ceza öngören kasten yaralama ile TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçlarında ise temel cezanın adli para cezası olarak belirlenmesine karşın, farklı bir gerekçe sunulmadan TCK’nın 125/3-a maddesinde düzenlenen hakaret suçunda seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilmesi suretiyle, kararda çelişkiye düşülmesi,
d)Hakaret suçu aleni bir yer olan sokakta birden fazla kamu görevlisine yönelik işlenmesine karşın TCK’nın 125/4 ile 43/2. maddelerinin uygulanmaması ve bu suçtan kurulan hükmün, açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı yönünde bir değerlendirme yapılmadan karar verilmesi,
e)Hakaret suçundan kurulan hükümde, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin düzenlemenin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.