3. Ceza Dairesi 2019/6461 E. , 2019/16236 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükümler kesin nitelikte bulunduğundan sanıkların temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıklar Ramazan ve Durmuş’un fikir ve eylem birliği içerisinde katılan ...’i darp ettiği, fiil üzerinde hakimiyet kurdukları anlaşılmakla, iki sanık hakkında TCK’nin 37. maddesi yollaması ile TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29, 62. maddeleri gereği hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, sanık ... hakkında TCK’nin 86/3-e maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında resen gözetileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında resen gözetileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri ile bulunan 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/3. maddesi ile (1/6) oranında arttırılması ile 1 yıl 9 ay hapis cezası yerine 1 yıl 15 ay hapis cezasına, TCK’nin 29. maddesi ile (½) oranında indirilmesi ile 10 ay 15 gün hapis cezası yerine 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına, TCK’nin 62. maddesi ile 1/6 oranında indirilmesi ile 8 ay 22 gün hapis cezası yerine 11 ay 7 gün hapis cezasına, TCK’nin 50/1-a maddesi ile adli para cezasına çevrildiği sırada 5240 TL adli para cezası yerine 6740 TL adli para cezasına hükmolunarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından TCK’nin 87/3, 29, 62 ve 50. maddelerinin uygulanmasına dair kısmın çıkartılarak yerine “sanık hakkında TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri ile bulunan 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/3. maddesi ile (1/6) oranında arttırılması ile 1 yıl 9 ay hapis cezasına, TCK’nin 29. maddesi ile (½) oranında indirilmesi ile 10 ay 15 gün hapis cezasına, TCK’nin 62. maddesi ile (1/6) oranında indirilmesi ile 8 ay 22 gün hapis cezasına, TCK’nin 50/1-a maddesi ile günlüğü 20 TL’den adli para cezasına çevrilerek 5240 TL adli para cezasına hükmolunmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.
