MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik, Tehdit, Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanığın hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1.860 tl adli para cezasına dair hükmün karar tarihindeki yasal düzenlemeye göre , miktar ve nevi itibariyle 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 21.07.2004 gün ve 5219 sayılı Kanunla değişik 1412 sayılı CMUK"nin 305/1 maddesi uyarınca kesin olduğu gözetilerek, sanığın temyiz isteminin, aynı yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
3-Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan dolayı verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
A-Hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme karşısında; usulüne uygun ön ödeme önerisine uymayan sanığın özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesi kapsamında cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
B-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.