Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10720 Esas 2021/3533 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10720
Karar No: 2021/3533
Karar Tarihi: 01.06.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10720 Esas 2021/3533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesi, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme, temyiz eden savunmanın talebinin reddedilmesi sonucunda hükmün onanmasına karar vermiştir. 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca savunmanın duruşmalı inceleme talebinin takdir edilmemesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddelerine göre, mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir.
Kanun detayları:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütü üyeliği
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terörle mücadele kapsamında yargılama usul ve esasları hakkında kanun
- TCK'nın 62 maddesi: Terör eylemleri nedeniyle verilecek hükümler
- TCK'nın 53 maddesi: Ceza indirimi, artırımı veya hükümden vazgeçme sebepleri
- TCK'nın 58/9 maddesi: İçtima halinde işlenen suçlara dair hüküm
- TCK'nın 63 maddesi: Terör örgütüne üye olmaya

16. Ceza Dairesi 2019/10720 E. , 2021/3533 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkânının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin takdiren REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin,

tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.