MAHKEMESİ : Erzurum İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2013/295-2014/208

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine, buna bağlı yasal haklarının hüküm altına alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin alkollü halde araç kullanırken yapılan polis kontrollerinde alkollü olduğunun tespit edilmesi ve ehliyetine geçici bir süre el konulmuş olmasının iş sözleşmesinden doğan ve yan edim borcu olan araç kullanmak suretiyle tanıtım işini yapmasını aksatır bir hale getirdiği, bu davranışının hem davacının hem de 3. Şahısların can ve mal güvenliğini tehdit ettiği nedenleri ile 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25 II. (e) ve (ı) bendindeki haklı sebebe istinaden bildirimsiz ve tazminatsız olarak fesih edildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davacının iş akdinin feshine gerekçe gösterilen alkollü şekilde araç kullandığına yönelik ve ehliyetin geri alınmasının iptali istemi ile Erzurum 2.İdare Mahkemesinin 2013/489 esas sayılı dosyasında açtığı davada ilgili mahkemenin davacı lehine karar verdiği ve davacıya ehliyetinin geri iade edilmesi gerektiği sonucuna varıp Erzurum Valiliği Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünün idari para cezası ve sürücü belgesini 6 ay süreyle el konulmasına yönelik işlemi iptal ettiği, ayrıca davacı hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokar tarzda araç kullandığından bahisle Erzurum 1. sulh Ceza Mahkemesinin 2013/518 esasında açılan ceza davasında da davacının beraatine karar verildiği, bu durumda işverence yapılan feshin geçersiz olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanun’un 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davacı satış temsilcisi olarak davalı işverene bağlı olarak çalışır iken kendisine iş saatlerinde kullanılması için verilen otomobili alkollü olarak kullanırken trafik denetimi sırasında yakalanmış ve sürücü belgesi geri alınmıştır. Bunun üzerine iş sözleşmesi davalı işveren tarafından haklı nedenle feshedilmiştir. Davacı aracın park halinde olduğunu, kullanmadığını beyan etmiştir. İdare mahkemesince her ne kadar davacının aracı kullandığı hususunun açıkça ortaya konulamadığı gerekçesi ile işlemin iptaline karar verilmiş ise de iş saatleri dışında alkol alma ve araç kullanma söz konusu olduğundan satış temsilcisi olarak işverenin verdiği otomobili kullanma durumunda davacının sürücü belgesinin geri alınmasını gerektirecek eylemi haklı fesih sebebi ağırlığında olmadığı, bu nedenle işverence yapılan feshin geçerli sebebe dayandığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 190,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 05.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.