Tehdit - 6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3842 Esas 2020/5325 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3842
Karar No: 2020/5325
Karar Tarihi: 12.03.2020

Tehdit - 6136 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3842 Esas 2020/5325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verdiğini ve bu mahkumiyet hükmünün temyiz edildiğini belirtiyor. Sanığın suçu işlediği ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı sonucuna vararak, temyiz isteğini reddediyor ve hükmün onanmasına karar veriyor.
Sanık hakkında tehdit suçundan da mahkumiyet hükmü verildiğini belirten Mahkeme, bu hükmün temyiz edildiğini ifade ediyor. Ancak, sanığın aşamalarda katılanın ailesi ile oğlunun husumetli olduğunu savunduğunu ve TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmadığını belirterek, hükümde bozma gerektiğini ifade ediyor.
Mahkeme kararında, 6136 sayılı Kanuna aykırılık ve tehdit suçlarının hangi kanun maddelerine göre işlendiği belirtilmemiş. Ancak, Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK\"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceğini ifade ediyor.

4. Ceza Dairesi 2016/3842 E. , 2020/5325 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ..." ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanığın aşamalarda, katılanın ailesi ile oğlunun husumetli olduğunu savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete" de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..." ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.