Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6900 Esas 2018/2951 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6900
Karar No: 2018/2951
Karar Tarihi: 17.04.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6900 Esas 2018/2951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu değerlendirdi. Dosya içeriğine ve delillere göre, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmedi. Ancak, mağduru darp ederek elinde bulunan tesbihi almakla yetinen sanık hakkında suçun işleniş biçimi ve olayın özelliği dikkate alınarak 5237 sayılı TCK'nın 150/2. maddesi uygulanması gerekliliği değerlendirilmediği için hükmün bozulmasına karar verildi. Ayrıca, mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirleri, Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda değerlendirilmemişti ve bu sebeple de hüküm bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/2. ve 53/1. maddeleri.

6. Ceza Dairesi 2015/6900 E. , 2018/2951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Sanığın, mağduru darp etmek suretiyle elinde bulunan 5 TL maddi değere sahip tesbihi almak ile yetinerek olay yerinden ayrıldığının anlaşılması karşısında, suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve özgülenen kastı da dikkate alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 150/2. maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,

2-) Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.