MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mükerrir sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/05/1995 karar tarihli, 1994/86 Esas - 1995/69 Karar sayılı 11.12.1995 tarihinde kesinleşen, 19.08.2010 tarihinde infaz edilen ilamının kesinleşme tarihi hüküm fıkrasında 12.01.1996 olarak yazılmışsa da bu husus mahallinde giderilebilir yazım hatası olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Kabule göre; tarafların aşamalardaki beyanlarına göre karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan ve sanığın da neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun mağduru olduğu olayda, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halde sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine uygun olarak (1/4) oranında indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.