Özet:

Mahkeme, Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçundan yargılanan sanığın beraatine karar verdi. Mahkeme, Vergi Usul Kanunu’nun 139. maddesi gereğince vergi incelemelerinin esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yeriinde yapılması gerektiğini ve iş yerinin müsait olmaması veya mükellef ve vergi sorumlularının talebi halinde inceleme dairede yapılması imkanı bulunduğunu belirtti. Sanığın iş yerini terk ettiği tarihte defter isteme yazısının tebliğ edildiği anlaşıldığından vergi dairesine defter ve belgelerin getirilmesi için yapılan tebligatların hukuki sonuç doğurmadığı ve dolayısıyla gizleme suçunun unsurlarının oluşmadığı sonucuna varıldı. Mahkemenin kararı, yasaya aykırı bulunarak bozuldu.
Kanun maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 139. maddesi: Vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Yargıtay’ın, kanunların uygulanmasında ve yorumlanmasında birlik ve tutarlılık sağlaması amacıyla karar birleştirme yoluyla verdiği kararlar, tarafların talebi üzerine kesinleştikten sonra uygulanır.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 321. maddesi: Yargıtayın bozma kararı kesindir ve yeni bir hüküm verilinceye kadar uygulanır.