Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3571 Esas 2018/3609 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; ...Konakları 2 blok 4. kat 9 nolu bağımsız bölümün maliki olduğunu, 9 nolu daireye ait 10 nolu otoparkın bitişiğinde bulunan araç park yerinin adına tahsis edilmediğini ve halen 3. kişiler tarafından usulsüz olarak kullanıldığını belirterek otopark yerinin projeye, imar planına uygun olarak tespitini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile dava konusu sitede düzen ve intizam sağlanması açısından rakamsal sıralamaya uygun olarak H 2-8 ve H 2-10 nolu otopark alanlarının arasındaki bölümün H 2-9 nolu otopark tarafından kullanımının uygun olduğunun tespitine, karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık otopark yerinin tespiti istemine ilişkindir.
Davacı taraf maliki bulunduğu A2 blok 9 nolu bağımsız bölüme mimari projede tahsis edilen otopark yerinin bulunmadığını beyanla otopark yeri tespiti ile kendisine bu yerin tahsisini ve kullanım imkanı sağlanmasını istediğine göre; mahkemece taşınmazın mimari projesi ve yönetim planı celp edilerek davacıya ait A2 blok 9 nolu bağımsız bölüme tahsis edilmiş otopark alanı bulunup bulunmadığı; tahsis edilmiş ise otoparkın hangi bölümünde olduğu ve ne olarak numaralandırıldığı ile bu otopark yerine başkası tarafından müdahalede bulunup bulunulmadığı tespit edilmeli;
Halihazırda davacıya ait bir otopark alanı bulunuyor ve 3. kişiler tarafından kullanılıyor olması halinde buna yönelik müdahalenin menine karar verilmesi; davacıya tahsis edilen bir otopark alanı yok ise mimari projeye uygun olarak davacı tarafa ait otopark yeri tespitinin yapılarak hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme sonucu otoparkın H2-8 ile H2-10 arasında bulunmasının uygun olacağı düşüncesi ile tahsis yapılması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 08/05/2018 günü oybirliği ile karar verildi.