MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılardan Kahramanmaraş Sütçü İman Üniversitesi Rektörlüğü vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin haklı bir neden olmadan işverence 31.12.2014 tarihinde son verildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı üniversite vekili, davacının kendi işçileri olmadığını, davacının davalı üniversite ile imzaladığı sözleşme bulunmadığını, görevini gereği gibi yerine getirmediğini husumet yönünden davanın reddi gerektiğini savundu.
Davalı şirket vekili ise, davacının iş sözleşmesinin kendi şirketleri tarafından sona erdirilmediğini, çalışma süresinin bir yıldan az olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davacı vekili ve davalı üniversite vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün, Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delilleregöre bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13.maddesinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenini ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Somut olayda davacı taraf dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 70 TL yıllık ücretli izin alacağını istemiştir. Davacı tarafından bilirkişi raporu doğrultusunda 193.56 TL olarak ıslah edilmiştir. Mahkemece izin ücreti dışındaki diğer tüm talepleri ıslah edilen miktarlar doğrultusunda kabul edilmiştir. Davacının 176.24 TL yıllık ücretli izin alacağı kabul edilerek 17.32 TL reddedildiği halde reddedilen miktar dikkate alınarak vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1800 TL vekalet ücreti takdir edilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple, temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının 7. bendinde yer alan “1800 TL nispi vekalet ücretinin” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine; " 17.32 TL vekalet ücretinin" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Kahramanmaraş Sütçü İman Üniversitesi Rektörlüğü harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının davacıya iadesine, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.