Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12938 Esas 2019/7883 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12938
Karar No: 2019/7883
Karar Tarihi: 12.11.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12938 Esas 2019/7883 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilen sanığın temyiz talepleri reddedilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların incelenmesinde yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla inceleme yapılması gerektiği yönündeki ilamı, kararda benimsenmiştir. Sanığın TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden temyiz talepleri reddedilmiş ve karar onanmıştır.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi: Fatura ve irsaliye düzenleme ve ibraz yükümlülüğü
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Koşullu Salıverilme Hükümleri

11. Ceza Dairesi 2017/12938 E. , 2019/7883 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.