Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3289 Esas 2019/12685 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3289
Karar No: 2019/12685
Karar Tarihi: 17.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3289 Esas 2019/12685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul eden mahkeme, temyiz nedenlerini yerinde görmediğini belirtmiştir. Ancak malın değerinin az olması durumunun belirli bir kriter olduğu ve cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir önem taşıdığı vurgulanmıştır. Hırsızlık suçuna konu olan malın değerinin az olması durumunda, cezada indirim yapılabilmesi için hâkimin indirim oranını işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı olarak saptaması gerektiği ifade edilmiştir. İndirim oranının, malın değerinin azlığı yanında suçun işleniş şekli ve özellikleri de dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 61/1, 145 ve 3. maddeleri. Ayrıca TCK'nın 53. maddesi için Anayasa Mahkemesi iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesine işaret edilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/3289 E. , 2019/12685 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nun 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; müştekinin arabasından 70-80 TL değerindeki bozuk para çalan sanık hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK"nun 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.