Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/5422 Esas 2018/9595 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan ... T.A.Ş vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; davacının tüm temyiz itirazlarının reddine, davalı ... ve ... Fabrikaları T.A.Ş."nin temyiz itirazlarının kabulüne,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının fark maluliyetten kaynaklanan maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat isteminin feragat nedeniyle reddine, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının farklı işverenler yanında çalışmakta iken 13/08/1985 ve 30/10/1995 tarihinde olmak üzere iki kez iş kazası geçirdiği, davalılar yanında geçirdiği iş kazasının 1995 tartihli olduğu, Adli Tıp Genel Kurul raporunda davacının yapılan muayenesi ve mevcut tıbbi belgelerinin tetkiki ile kişide her iki gözde görme kaybı ve kafa travması sonrası gelişen psişik bozukluk saptandığı, kişide tespit edilen görme kayıpları ve psişik bozukluk arızaları ile 1985 ve 1995 tarihlerinde meydana gelen iş kazaları arasında tıbben illiyet kurulamadığının belirtildiği anlaşılmaktadır.
Olayın iş kazası olarak nitelendirilmesi, tek başına işverenin bu kazadan kaynaklanan maddi ve manevi zararlardan sorumlu tutulmasını gerektirmez. Başka bir anlatımla, kazanın işyerinde gerçekleşmiş olması, işverenin sorumluluğu için yeterli değildir. İşverenin sorumlu tutulabilmesi için iş kazası ile zarar arasında uygun illiyet bağı bulunması ve bu illiyet bağının kesilmemesi gerekir.
Somut olayda, davacının 1995 yılındaki kazadan dolayı tespit edilen maluliyetinin artma nedeninin Kurum tarafından "kafa travması sonucunda ortaya çıkan psikiyatrik bozukluk ve bu bozukluğun kronisite kazanması" kabul edildiği uyuşmazlık konusu değildir. Ancak, yukarıda açıklanan Adli Tıp Genel Kurul raporuna göre davacıda tespit edilen görme kayıpları ve psişik bozukluk arızaları ile 1985 ve 1995 tarihlerinde meydana gelen iş kazaları arasında tıbben illiyet kurulamadığı belirtildiğine göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı ... ve Fabrikaları T.A.Ş."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 24/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.