MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 21/04/2006 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacı kurum vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dava, mülga 506 sayılı Kanun"un ek 37. maddesine dayalı kurum zararı nedeniyle alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı kurum vekili; davalının sahibi ve kurucusu olduğu ... Uyuşum Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nin 506 sayılı Kanun"un ek 37. maddesi uyarınca hak sahiplerinin özürlü durumdaki çocuklarına rehabilitasyon eğitimi verdiğini, anılan kurumda yapılan inceleme ve denetimler sonucunda düzenlenen 05/07/2005 tarihli teftiş raporunda, dava dışı ... isimli çocuk gelişim uzmanının bu merkezde eğitim vermediği halde, 07/09/2002 ile 10/06/2004 tarihleri arasında merkezde çalışmış olarak gösterildiğinin tespit edildiğini, davalının resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini belirterek, anılan kişinin katılmış olarak gösterildiği bu eğitimler karşılığında yersiz olarak ödenen ücretlerin tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; ... Uyuşum Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nin sahibi olan davalının, gerçek dışı belgelerle dava dışı ...’i çocuk gelişim uzmanı olarak merkezde eğitim hizmetlerine katılmış olarak gösterdiği ve bu seans ücretleri karşılığında, davacı kurum tarafından eğitim alan çocukların velilerine ve davalıya ödemeler yapıldığı sabittir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, velilere ve davalıya yapılan ödemelerin toplamı üzerinden hesaplama yapıldığı ve raporun hüküm kurmaya ve denetime elverişli olmadığı anlaşılmaktadır. Şu durumda ek bilirkişi raporu alınmak suretiyle; davacı kurum tarafından, davalıya ve velilere ödenen miktarlar net olarak tespit edilerek, dava dışı ...’in katılmış olarak gösterildiği ders seanslarının karşılığında
davalının hesabına ödenen 33.051,90 TL"ye ek olarak, öğrenci velilerine ödenen miktarın da görev yapan öğretmen sayısı dikkate alınarak belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, hüküm kurmaya elverişli olmayan, yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru olmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, davalının tüm temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine 03/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.