Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/4885 Esas 2018/2592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 28/05/2015 gününde verilen dilekçe ile hakaret nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 31/01/2017 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun reddine dair verilen 29/09/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL dir.
Dosyanın incelenmesinde; davacı 5,00 kuruş manevi tazminat isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş; bu karara karşı davacının istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiş, bu karara karşı da davacı tarafından temyiz yoluna başvurulmuştur.
Temyize konu edilen miktarın 5,00 kuruş olması nedeniyle, Bölge Adliye Mahkemesi’nin kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalıların temyiz isteminin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.