Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4806 Esas 2022/13991 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/4806
Karar No: 2022/13991
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4806 Esas 2022/13991 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Temyiz edilerek dosya görüşüldüğünde, tebliğin usulsüz olduğu ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edildi. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Bu nedenle kararların çeşitli bölümleri çıkartılarak hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verildi.Kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın tebliğine ilişkin 10/11/2015 tarihli tebligat parçasında muhatabın adreste geçici olarak bulunmama nedeni hakkında bilgi veren ve kendisine haber verilen komşunun isim ve imzasının yer almadığı gibi imzadan çekinme nedeninin de belirtilmediği, bu sebeplerle tebliğin usulsüz olduğu ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ün temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktasının, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkralarından çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan, HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
