MAHKEMESİ : Hani Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2012/56-2013/32

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 27.07.2007-06.12.2011 tarihleri arasında mermer ustası olarak 1.485,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından işe çağrılmamak suretiyle sona erdirildiğini, günde oniki saat çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının çalışmasının kesintisiz ve aralıksız olmadığını, her sezon bitiminde işçilik haklarını kabul eden davacının her sezon açılışında kendi isteği ile gelip işe başladığını, ibraz ettikleri hesap ekstresinden de anlaşılacağı üzere davacıya ek ödeme başlığı altında 18.09.2011 tarihinde 1.010,00 TL ödeme yapıldığını, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacı ile şirket arasında imzalanan sözleşme hükümleri gereğince davacının muhtemel fazla mesai alacaklarının da aylık ücretin içerisinde olduğunun taraflarca kabul edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken işverence feshedildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile hafta tatili çalışması yapıp yapmadığı ve bu çalışmaların ispatı ile ücretlerinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile hafta tatili çalışmasının davacı şahit beyanlarıyla ispat edildiği görülmektedir. Bununla birlikte davacı şahitlerinin davalı işyerindeki çalışma süreleri itibariyle davacının son dönem çalışması olan 20.04.2010-06.12.2010 tarihleri arasındaki çalışmasına ilişkin doğrudan bilgi ve görgü sahibi olmaları mümkün değildir. Bu itibarla davacı tarafından sözkonusu dönem için fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile hafta tatili çalışmasının yöntemince ispatlanamadığı gözardı edilerek bu dönemi de içine alacak şekilde fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile hafta tatili çalışması ücretlerine hükmedilmesi isabetsizdir.
3-Mahkemece ulaşılan sonuca göre de; davacının ücretinin bordroda yazılı olan ücretten daha yüksek olduğu dikkate alındığında, davacının son dönem çalışması olan 20.04.2010-06.12.2010 tarihleri arasındaki çalışmasına ilişkin banka hesap ekstresi ile ödendiği tespit edilen bordrolardaki fazla çalışma ücretlerinin hesaplanan fazla çalışma ücretinden indirilmemesi de yerinde olmamıştır.
Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.