Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4807 Esas 2022/13996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme, hakaret, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hakaret suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin sanık müdafisinin temyizinin vekâlet ücretine yönelik olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında yargılandığı aynı davada tehdit,mala zarar verme ve 6136 sayılı Yasaya Muhalafet suçlarından mahkumiyet kararları verilmiş olması karşısında, sanık müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, hakaret suçundan verilen beraat kararı nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık görülmediği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit, mala zarar verme ve 6136 sayılı Yasaya Muhalafet suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanığa yükletilen tehdit, mala zarar verme ve 6136 sayılı Yasaya Muhalafet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
6136 sayılı Yasaya Muhalafet suçuna ilişkin uygulama maddesinin “TCK’nın 13/1. maddesi” yerine “TCK’nın 13/3. maddesi” olarak gösterilmesinin mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu ve sanığın tehdit ve mala zarar verme suçlarını birden fazla mağdura karşı işlemesine rağmen, hakkında TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır,
Ancak,
Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararların açıklanan noktasının, tebliğnameye aykırı olarak, TCK'nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hüküm fıkralarından çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.