5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/7527 Esas 2020/459 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7527
Karar No: 2020/459
Karar Tarihi: 09.01.2019

5607 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/7527 Esas 2020/459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, park içerisinde şüpheli bir şahsın bulunması üzerine polislerin yanında sigara olduğunu söyleyen sanıktan 2 değişik markada 120 paket kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde bir olay ele alınmıştır. Sanık, olayın oluş şekline ve ele geçen eşya miktarına rağmen sigaraları kişisel kullanım için aldığını ifade etmiştir. Ancak, deliller sanığın ticari amaçla bulundurduğuna işaret etmektedir. Mahkeme, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek sanığı beraat ettirmedi ve cezalandırdı. Mahkeme ayrıca, sanık hakkında 5607 sayılı kanuna muhalefet nedeniyle müsadere cezası da verilmiştir. Kararda, sanığın suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 6545 sayılı Yasa ile değişen 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve kaçak sigaraların müsaderesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2019/7527 E. , 2020/459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre, haber merkezince park içerisinde şüpheli bir şahıs olduğunun anons edilmesi üzerine polislerin, bankta oturan ve yanında siyah renkli bez bir torba bulunan sanığa torbada ne olduğunu sormaları üzerine sigara olduğunu söyleyen sanıktan 2 değişik markada 120 paket kaçak sigara ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında dava konusu sigaraları kişisel kullanım için aldığını ifade etmesi karşısında, olayın oluş şekline ve yakalanan eşya miktarına nazaran sanığın savunmasının aksine ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a,b,d,e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.