Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2011/16456 Esas 2012/3188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; dava konusu edilen 2071 ada 2 parsel sayılı taşınmaz 5543 metrekare yüz ölçümlü olarak tapuda kayıtlı iken imar idare Heyetinin 28.08.1958 tarih ve 590 sayılı kararı ile onaylanan 37860 nolu parselasyon planı ile düzenlemeye alınarak 1335 metrekarelik kısmının zayiat olarak ayrılıp ana gayrimenkul uhdesinde bırakılmasından sonra tapudan terkinin sağlandığı geri kalan 4208 metrekarenin ise imarın 6573 ada 1, 2, 3, 4, 15, 16, 17, 18, 19 parsellerine şuyulandığı, zayiat olarak ayrılıp tapudan terk edilen dava konusu 1335 metrekarelik bölümün zeminde hamur haline geldiği ve tasarruf imkanının kalmadığı anlaşılmıştır.
Dava konusu taşınmaz 1958 yılında onaylanıp kesinleşen parselasyon planı ile düzenlemeye alınarak, parselasyon planının kesinleştiği tarihte yürürlükte olan 1956 tarih ve 6785 sayılı İmar Kanununun 42. maddesi uyarınca 1335 m²lik bölümü zayiat olarak ayrılmış ve malikleri uhdesinde Tapuda kayıtlı olarak kalmış iken 37860 nolu plan gereği tapudan terkini sağlanarak, ana gayrimenkul olan 2071 ada 2 parsel sayılı taşınmazın kütük sayfası kapatılmıştır.
Dava konusu taşınmazın zayiat olarak ayrılmasına ilişkin parselasyon planının kesinleştiği tarih itibariyle, halen yürürlükte bulunan 3194 sayılı İmar Kanununun 18. maddesindeki hükmün benzerini içeren 1956 tarih ve 6785 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin yürürlükte olduğu ve bu kesinti ile ana gayrimenkulün %25 oranındaki kısmının zayiat olarak ayrılıp geri kalan bölümlerin imar parseli olarak maliklerine tahsis edildiği ve parselasyon planının bu şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
6785 sayılı imar Kanununun 42. maddesi, 1963 yılında Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş ise de;
Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarının geriye yürümeyeceği ilkesi ve taşınmazın zayiat olarak ayrılmasına ilişkin parselasyon planının halen yürürlükte olduğu gibi, dava konusu edilen bölümün 37860 numaralı plan uyarınca tapudan terkininin sağlanarak kütük sayfasının da kapatıldığı gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U....nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene iadesine, temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 27.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.