Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3916 Esas 2021/668 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3916
Karar No: 2021/668
Karar Tarihi: 21.01.2021

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3916 Esas 2021/668 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen 3000 TL para cezasına yapılan temyiz istemi reddedilmiştir çünkü adli para cezalarına doğrudan hükmedildiği için temyiz edilemez. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümlerine yapılan temyiz istemi ise reddedilmiştir çünkü mahkemece verilen cezaların yerinde olduğuna karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143/1 ve 62. maddeleri

2. Ceza Dairesi 2020/3916 E. , 2021/668 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143/1. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılırken 5 yıl yerine 4 yıl 12 ay hapis cezasına, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 4 yıl 2 ay yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 14 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 21/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.