Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/1330 Esas 2021/3452 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 5236 sayılı Kanun ile eklenen ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca temyize konu bölümünün 2.080,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı ... tarafından talep edilen rücuen tazminat miktarı 9.118,75 TL, mahkemece hükmedilen tazminat miktarı 7.651,32 TL olduğundan ve davacı bakımından reddedilen miktar 2.080,00 TL’nin altında kaldığından karar, tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 22/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.