Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13391 Esas 2019/16189 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13391
Karar No: 2019/16189
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13391 Esas 2019/16189 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı geçici bir madde gereği kesin nitelikte olup temyiz edilemez. Bu nedenle katılanın temyiz talebi reddedilirken, tehdit suçundan verilen beraat hükmü onanmıştır. Sanık hakkındaki kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü ise suçun uzlaşma hükümlerine tabi olması nedeniyle, sanıkla müşteki arasında uzlaşma teklifinde bulunulması ve girişim başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiği göz önüne alınarak bozulmuştur. Kararda 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri ve değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/13391 E. , 2019/16189 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere, beraate dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, katılanın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi kapsamında kalan suçun uzlaşma hükümlerine tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca sanık ile müştekiye uzlaşma teklifinde bulunulması, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.