MAHKEMESİ : Malatya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2011/630-2013/208

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu"nun 24. maddesi gereğince haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını, bu nedenle işçi tarafından gerçekleştirilen feshin haklı nedene dayanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma iddiasını ispatlayan ve hafta tatil ile ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacakları bulunan davacının, iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının günde sekiz saat olarak gerçekleşen üç vardiya sisteminde yarım saat ara dinlenme çalıştığı, ayrıca sekiz saatlik vardiyası dışında haftada içi dört gün üç saat daha fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilmiştir. Emsal nitelikteki Malatya İş Mahkemesinin 2011/626 esas, 2013/210 kararsayılı dosyası ve davalı şahit anlatımları ile işyerinde sekiz saatlik günlük vardiya çalışması dışında ortalama olarak haftada bir gün bir saat, haftada bir ise üç saat fazla çalışma yapıldığı sabittir. Davacının sekiz saatlik günlük vardiya çalışması dışında haftada içi dört gün üç saat daha çalışma yaptığının kabul edilmesi de isabetsizdir.
3-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarından, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; davalı işveren tarafından dosya içerisine sunulan ücret bordrolarının incelenmesinde, 2010 yılı Ocak, Nisan, Mayıs ve Ekim aylarında ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Bordrolarda işçi imzası bulunmamaktaysa da, karşılıklarının bankaya yatırılarak ödendiği ileri sürülmüştür.
İlgili banka ekstreleri celp edilerek, tahakkuk bulunan dönemlerde bordrolarda gösterilen miktarlara ilişkin ödeme yapılıp yapılmadığı belirlenmeli, ödeme yapılmış ise ilgili dönemler dışlanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.