Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23285 Esas 2014/26074 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/23285
Karar No: 2014/26074

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/23285 Esas 2014/26074 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir ve mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteği reddedilmiştir. 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2012 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.690,00 TL. olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise, temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 1086 sayılı Kanunun 427. maddesi gereğidir. Davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesi, temyiz (kesinlik) sınırının altında olduğu için reddedilmiştir.
10. Hukuk Dairesi         2014/23285 E.  ,  2014/26074 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    21.07.2004 günü Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2012 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.690,00 TL. olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise, temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 1086 sayılı Kanunun 427. maddesi gereğidir.
    Somut olayda, davaya konu olan alacak miktarının 968,75 TL olması karşısında, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması olanaksızdır.
    O hâlde, davalının temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekmektedir.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 09.12.2014 günü oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.