... adına Av. ... ile 1- ... Başkanlığı adına Av. ..., 2- ... aralarındaki dava hakkında İzmir 1. İş Mahkemesinden verilen 03.04.2014 günlü ve 2013/649-2014/256 sayılı hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Aleyhine dava açılarak hüküm kurulan davalı ...’a gıyabi hükmün “464. Sok. No:68/B Eşrefpaşa-Konak/İzmir” adresine Tebligat Kanununun 21. Maddesine göre tebliğ edildiği, tebligat parçası üzerinde bu adresin mernis adresi olduğunun belirtildiği, nüfus kaydında ise yerleşim yeri adresinin “Ali Fuat Cebesoy Mah.9135/5 Sok. No:7 İç Kapı No:3 Karabağlar/İzmir” olduğu anlaşılmıştır.
Bazı maddeleri dışında 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinde, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” düzenlemesi gözetilerek; gıyabi hükmün davalı ...’a adres kayıt sisteminde kayıtlı “Ali Fuat Cebesoy Mah. 9135/5 Sok. No:7 İç Kapı No:3 Karabağlar/İzmir” adresine yöntemince tebliğ edilerek, temyiz süresi geçtikten ve gerektiğinde (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 09.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.