Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3913 Esas 2021/667 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3913
Karar No: 2021/667
Karar Tarihi: 21.01.2021

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3913 Esas 2021/667 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, sanığın adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü temyiz edilemez olduğundan, sadece hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi incelenmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 6217 sayılı Yasa'nın 26. Maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. Maddesi, 5237 Sayılı TCK'nın 53. Maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/3913 E. , 2021/667 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık müdafinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.