Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/22777 Esas 2020/1343 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/22777
Karar No: 2020/1343
Karar Tarihi: 30.01.2020

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/22777 Esas 2020/1343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun kredi kartını kullanarak aynı iş yerinden farklı zamanlarda 118.00 TL ve 244.65 TL tutarlarında alışveriş yapmıştır. Mahkeme, aynı anda veya kısa zaman aralıklarıyla peş peşe yapılan çekimlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı gerekçesiyle sanığın TCK'nın 43. maddesi kapsamında zincirleme suç işlememiş olabileceğine dair durum araştırması yapmadığından hüküm bozulmuştur. Temyiz itirazları yerinde görülen sanık hakkındaki hüküm, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMUŞTUR.
TCK'nın 43. maddesi, zincirleme suç işleme hallerini düzenlemektedir.

8. Ceza Dairesi 2019/22777 E. , 2020/1343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nın 43. maddesine göre "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup, aynı anda veya çok kısa zaman aralıklarıyla peş peşe yapılan çekimlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle, sanığın mağdura ait kredi kartıyla aynı işyerinden 01.09.2008 tarihinde 118.00 TL ve 244.65 TL"lik alışveriş gerçekleştirmesi eyleminde “değişik zamanlarda” koşulunun kesin olarak gerçekleştiği araştırılıp sonucuna göre TCK.nın 43. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.