Danıştay 9. Daire 1987/544 Esas 1989/1749 Karar Sayılı İlamı

Daire : DOKUZUNCU DAİRE
Karar Yılı : 1989
Karar No : 1749
Esas Yılı : 1987
Esas No : 544
Karar Tarihi : 25/05/989

2464 SAYILI YASANIN 97.MADDESİ UYARINCA, VERİLEN BİR HİZMET KARŞILIĞI VE TARİFEYE GÖRE HESAPLANAN İLAN TESİS ÜCRETİNİN VERGİ BENZERİ KAMU ALACAĞI NİTELİĞİ TAŞIDIĞINDAN ANILAN YASANIN 98.MADDESİ KAPSAMINA GİRDİĞİ HK.
Uyuşmazlık, yükümlü şirkete ait reklam panolarından dolayı ilan ve tesis ücretinin ödenmediğinin yoklama tutanağı ile tesbiti üzerine 2464 sayılı Kanunun 97.maddesi gereğince tarife ile tesbit edilen miktar üzerinden istenen ağır kusur cezalı ilan tesis ücretine karşı açılan davayı kabul eden mahkeme kararının bozulması isteminden ibarettir.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 97.maddesinde Belediyelerin bu Kanunda harç veya katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri her türlü hizmet için belediye meclislerince düzenlenecek tarifelere göre ücret almaya yetkili oldukları hükme bağlanmıştır.
Dava konusu olayda Belediye tarafından istenen ilan tesis ücretinin, yukarıda sözü edilen yasanın 97.maddesi uyarınca verilen bir hizmet karşılığı belediye meclislerince düzenlenen tarifeye göre hesaplandığı vergi ve benzeri kamu alacağı niteliği taşıdığı ve belediyenin gelirleri arasında sayıldığı anlaşıldığından, olayda 2464 sayılı Kanunun 98. maddesinin uygulanmasında yasal isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenle Vergi Mahkemesinin aksine bir gerekçe ile davayı kabul etmesinde yasal isabet bulunmamaktadır.
Esasa gelince, dosyada mevcut belgelerden, davacı şirket tarafından 1981 yılında İzmir Konak meydanındaki saat kulesi etrafına, imal ve montajı kendilerine ait olmak üzere çiçeklik yapılması ve üzerine reklem levhalarının konulması amacıyla davacı şirket adına hareket eden … Şirketinin, herhangi bir ücret alınmaması talebiyle davacı belediyeye başvurduğu, Hesap İşleri Müdürlüğünden mütalaayı alan Belediye Encümeni kararıyla 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun ilan ve reklam vergisini düzenleyen ikinci bölümünde yer alan, istisna ve muaflıkları belirleyen 14.madde şumulüne girmediğinden ilan ve reklam vergisinin alınması kaydıyla talebi kabul ettiği daha sonra devamlı bakımının yapılmadığı gerekçesiyle sözü edilen meydandaki çiçeklik ve üzerindeki reklam levhalarının idarece sökülerek şehrin başka bir yerindeki yol kenarına doğrudan idare tarafından yerleştirildiği, ve ilan ve reklam vergisi dışında bu defa ayrıca ağır kusur cezalı ilan ve tesis ücretinin istendiği anlaşılmaktadır. 1986 yılı için yükümlü şirket adına salınan kusur cezalı ilan ve reklam vergisine karşı açılan dava kısmen kabul edilerek reddedilen kısım da ödenmiştir. Belediye Encümeninin 1981 yılında verdiği kararla ilan ve reklam vergisi dışında herhangi bir ücret alınmayacağı kararlaştırıldığına ve çiçeklik ve panolar, yükümlünün muvafakatı aranmaksızın doğrudan idare tarafından sökülerek başka bir yere yerleştirildiğine nazaran vergi dışında ilan ve tesis ücreti istenmesinde hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle sonucu itibariyla yerinde olan Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına yönelik temyiz isteminin reddine karar verildi.