MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

I. Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının, sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller, gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin reddiyle, hükmün ONANMASINA,
II. Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.03.1998 tarihli ve 6/8-69 sayılı kararında açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması hâlinde, borç hileli davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun oluşmayacağı; katılanın, müteahhitlik yapan sanıktan daire satın aldığını, karşılığında bir miktar nakit para ile arabasını verdiğini, sanığın, dairenin tapusunu üzerine devretme konusunda kendisini oyaladığını, suç konusu senetleri de daire için verdiği paraya karşılık kendisine verdiğini beyan etmesi karşısında, suç konusu bonoların önceden doğan borç sebebiyle verildiği anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi yerine mahkûmiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.