Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24140 Esas 2019/17995 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01/01/2010 tarihinden, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği 24/02/2015 tarihine kadar çalıştığını beyanla kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalı Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili, davacının haftalık 42 saat çalıştığını ve fesih gerekçesinin yerinde olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Davalı Deltaş şirketi vekili, davacının 01/05/2014-24/02/2015 tarihleri arası çalıştığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, dava konusu fazla çalışma ücreti alacağı dosyaya ibraz edilen günlük giriş ve çıkış saatlerini gösterir imzalı nöbet çizelgelerine göre davacının fazla çalışma hesaplanan tüm çalışma süresince haftada bir gün 20.00-08.00 saatleri çalıştığı kabul edilerek hesaplanmış ise de fazla çalışmaya esas alınan söz konusu işyeri kayıtlarına göre davacının kabul edilenin aksine tüm çalışma süresi boyunca haftada bir gün 20.00-08.00 saatleri arası çalışmadığı anlaşılmış olup anılan işyeri kayıtları tek tek değerlendirilerek davacının fazla mesai alacağı hesaplanması gerekirken eksik inceleme ve değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03/10/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.