Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6953 Esas 2019/7847 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6953
Karar No: 2019/7847
Karar Tarihi: 12.11.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6953 Esas 2019/7847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkındaki vergi usul kanununa muhalefet suçu nedeniyle açılan dava sonucunda mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, suç konusu faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için gerekli araştırmaların eksik yapıldığı ve karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yapılmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda ayrıca, suç tarihinin yanlış yazıldığı ve hak yoksunluklarının infazı ile ilgili Kanun maddelerine uyulmaması gibi hukuki hususlara da dikkat çekilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının, sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kararın bozulmasına sebep olan nedenlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulması gerektiği vurgulanmıştır.

11. Ceza Dairesi 2019/6953 E. , 2019/7847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suç konusu faturaları düzenleyen Tekol Plastik Metal Mak. İnş. San. Tic. Ltd. Şirketi yetkilisinin yargılandığı Kartal 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/419 esas, 2011/487 karar sayılı dava dosyasının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine alınması; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm deliller değerlendirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Sahte fatura kullanma suçunda suç tarihi, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olacağından, kullanılan son fatura 30.01.2008 tarihli olup, suç konusu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olması nedeniyle “25.02.2008” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2008" olarak yanlış yazılması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının, sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.