Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6754 Esas 2019/1186 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6754
Karar No: 2019/1186
Karar Tarihi: 25.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6754 Esas 2019/1186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, ceza davasında sanığın silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Başvurulan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, temyiz talebi reddedilmemiş ve işin esası değerlendirilmiştir. Sonuçta, cezanın belirlendiği süreçte çelişki gözlemlenmemiştir. Yargılama sürecindeki usul işlemleri ve delillerin alınma şekli hukuka uygun bulunmuştur. Söz konusu suçların, kanuni hükümler göz önünde bulundurularak doğru şekilde nitelendirildiği ve uygulandığı belirtilmiştir. Tekerrür hükümleri yönünden, sanık hakkında kanuni hükümler doğru şekilde uygulanmadığı için hüküm bozulmuştur. Sanığın temyiz itirazları kabul edilerek hüküm düzeltilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri
- 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi
- 58/6,7 maddeleri
- 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4 maddesi.

16. Ceza Dairesi 2018/6754 E. , 2019/1186 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 62/1, 53, 58/9, 63.
maddeleri ve 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi,
uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Temel ceza belirlenirken gerekçede çelişkiye düşülmesi dosya kapsamı nazara alındığında sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
./..

Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında tekerrür hükümleri yönünden uygulama maddesi olarak doğrudan ve yalnızca TCK’nın 58/9. maddesinin gösterilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde anılan kanunun 58/6,7 maddeleri ile 5275 sayılı kanunun 108/4. maddelerinin yazılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “delaletiyle 58/6 ve7 maddesi” ve “5237 sayılı TCK’nın 58/6 ve 7 maddesi ve 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4 maddesi gereğince” ibarelerinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.