Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/2713 Esas 2020/8266 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanığın TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 53 ve 58 maddeleri gereğince mahkumiyetine

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle, bozma sonrası dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın suç tarihinde müştekinin çalıştığı iş yerine gelerek, Tüvtürk isimli araç vize işyerinde çalıştığını söylemesi üzerine, iş yeri sahibi olan ...’nin çalışanı olan müşteki ....y’a 450 TL verip, adını .... olarak söyleyen sanıkla birlikte giderek, eşine ait aracın vizesini yaptırmasını istediği, müşteki ile sanığın arabaya binip yola çıktıkları sırada sanığın müştekiye "parayı bana ver, ben biran önce işleri hallederim" demesi üzerine müştekinin sanığa parayı verdiği, birlikte Bornova Vergi Dairesine gittikleri, burada müşteki aracı park ederken, sanığın vergi dairesine gitme bahanesiyle ortadan kaybolduğu, bu şekilde sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, müşteki beyanı ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı dolandırıcılık eyleminin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın uzlaşma sırasında müştekinin kendisinden haksız yere daha fazla para istemesi nedeniyle uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.