MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, Mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.05.2008 tarih ve 2007/27-2008/95 sayılı kararında açıklandığı üzere, adli sicilden silinme koşulları gerçekleşen mahkumiyet kararlarının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olmayacağı cihetle, sanığın adli sicil kaydında bulunan sabıkalarının silinme koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılıp, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün de suç tarihinden sonra 18.06.2014 tarihinde yürürlüğe girdiği de gözetilerek sonucuna göre sanık hakkında CMK"nin 231. maddesinin aradığı objektif ve subjektif şartlar karar yerinde tartışılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılamayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.