MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nin istinaf isteminin kabulü ile HMK"nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince HMK"nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden hüküm kurulmuş; bu karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre;davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/208 Esas – 2019/21 Karar sayılı kararı ortadan kaldırılarak, arsa niteliğindeki Ankara, Çankaya, Dikmen, 29256 ada 1 parsel ve 29411 ada 1 parsel sayılı taşınmazların zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak ve ayrıca daha önce Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen paydaş dosyasında belirlenen m² birim değeri de dikkate alınarak, üzerindeki yapıya aynı kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek, ağaçlara yaş, cins ve verim durumlarına göre maktuen değer biçilmesine ilişkin yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak:
1-Dava konusu taşınmazların tapu kaydında davalı payı üzerinde bulunan haciz şerhlerinin bedele yansıtılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin 2019/1483 Esas, 2021/232 Karar sayılı ilamının;
a)Hüküm fıkrasına yeni bir bent olarak (Dava konusu taşınmazların tapu kaydında davalı payı üzerinde bulunan haciz şerhlerinin kamulaştırma bedeline yansıtılmasına,) cümlesinin yazılmasına,
b)Hüküm fıkrasının 6 numaralı bendinin hükümden çıkartılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 03/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.