Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/20792 Esas 2014/25900 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İstanbul 19. İş Mahkemesi
Tarihi : 03.06.2014
No : 2013/78-2014/260

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar avukatlarının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 01/04/2004 - 31/12/2011 tarihleri arasında davalıya ait minibüste haftanın 3 günü, günde yaklaşık 16-24 saat çalıştığını ve bu sürelerin tespitini istemiştir. Mahkemece, dinlenen tanık beyanları ve Yargıtay"ın yerleşik uygulaması dikkate alınarak davacının gün içinde 14 saat çalıştığının ve bu sürenin haftalık olarak 42 saate tekabül ettiğinin tespiti ile davacının talep konusu dönemde Kuruma bildirilen süreler yönünden hukuki yarar yokluğundan reddine, diğer süreler yönünden ise tam süreli olarak çalıştığının kabulü şeklinde hüküm tesis edilmiştir.
Mahkemece, davacının, haftada 3 gün çalıştığı yönündeki talebi ve dinlenen tanıklarında bunu destekler mahiyetteki beyanları karşısında, fazla çalışma saatlerinin işçilik alacakları yönünden fazla mesai olarak değerlendirilebileceği, hizmet tespiti davalarında tespite esas alınan sürenin ilke olarak çalışılan gün sayısı dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Bu maddi ve hukuki olgu gözetilmeksizin eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalılar avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Ş.. T.."e iadesine, 08.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.