1. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1836 Karar No: 2018/2413 Karar Tarihi: 22.05.2018
Kasten öldürme - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1836 Esas 2018/2413 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında kasten öldürme suçu ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan toplamda 25 yıl hapis cezası, 10 ay hapis ve 375 TL adli para cezası verdi. Hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Sanık müdafiinin temyiz talebi doğrultusunda yapılan inceleme sonucunda, maktulü kasten öldürme suçu sübut bulundu. Hükmün açıklanması geri bırakılarak ceza verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nun 81, 62 ve 53. maddeleri, 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK'nun 62, 53. maddeleri. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik'in 8. maddesi ve CMUK'nun 322. maddesi.
1. Ceza Dairesi 2018/1836 E. , 2018/2413 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : TCK"nun 81, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası, 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK"nun 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 375.TL adli para cezası ve CMK"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında; 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hüküm 5271 sayılı CMK"nun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu konudaki temyiz talebinin REDDİNE karar verilerek, sanık ... hakkında; maktul ..."yi kasten öldürme suçu yönünden sanık müdafiinin temyiz talebi doğrultusunda ve re"sen yapılan incelemede; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, maktul ..."ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin sübuta, haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde ve 1648,32.TL olarak hükmedilen yargılama giderinden 825,00.TL zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasıyla, tahsili gereken miktarın "823,32.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, tutuklulukta geçen süreye göre sanık ... müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 22/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.