Danıştay 13. Daire 2021/4919 Esas 2022/277 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/4919
Karar No:2022/277

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Enerji A.Ş.
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Kurumu
VEKİLLERİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait "Mersin Rüzgâr Enerji Santrali (RES)" üretim tesisinin YEK Destekleme Mekanizması'ndan (YEKDEM) son yararlanma tarihinin 2020 takvim yılı olarak belirlenmesine yönelik 08/11/2019 tarihinde yayımlanan 2020 Yılı Ön YEK Listesi'ne yapılan itirazın reddine ilişkin ...tarih ve ...sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararı ile 28/11/2019 tarihinde yayımlanan 2020 yılı Nihaî YEK Listesi'nin söz konusu tesise ilişkin kısmının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesi'nce verilen ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararda; davacı şirket tarafından tesisin 14/02/2013 tarihinde işletmeye girdiği ileri sürülmüş ise de, YEKDEM'den yararlanabilmek için 2005-2020 yılları arasında lisansa dercedilen kurulu gücün kısmen veya tamamen işletmeye girmesi hâlinde 10 yıl süreyle YEKDEM'den yararlanabileceği, lisansa dercedilen kurulu gücün tamamının işletmeye girmesi hâlinde 10 yıllık sürenin lisansa dercedilen ilk kurulu gücün tamamının işletmeye giriş tarihinin başlangıç tarihi olarak kabul edilerek son yararlanma yılının buna göre belirleneceği, davacının 05/07/2007 tarihinde lisansına dercedilen 34 MW kurulu gücün, o dönemde yürürlükte olan mevzuat hükümleri uyarınca 16/07/2009 tarihinde 33 MW olarak tadil edildiği, davacı şirketin tadil sonrası 33 MW'lık kurulu güç ile 19/03/2010 tarihinde geçici kabulü yapılarak işletmeye geçtiği, 14/02/2013 tarihinde ise güç artışının yapıldıktan sonraki bu artışa yönelik geçici kabulün yapıldığı, tesis işletmeye geçmeden güç artışının yapılamayacağı, işletmeye giriş tarihinden itibaren 10 yıl süreyle YEKDEM'den yararlanılabileceği, bu durumda, davacı şirkete ait tesisin YEKDEM'den son yararlanma tarihinin 2020 takvim yılı olarak belirlenmesine ilişkin işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlemler hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesi'nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu işlemin iptaline yönelik iddialar yeterince tartışılmadığından gerekçeli karar hakkının ihlâl edildiği, üretim lisansına dercedilen ilk kurulu güç olan 34 MW güce 14/02/2013 tarihinde yapılan geçici kabul ile ulaşıldığı, işletmeye giriş tarihinin, tesisin lisansına dercolunan ilk kurulu gücün tamamının işletmeye giriş tarihi olduğu, nitekim kanun koyucunun lisansa dercedilen ilk kurulu güce ulaşma tarihini YEKDEM'den 10 yıllık yararlanma süresinin başlangıcı olarak kabul ettiği, lisansındaki kurulu gücü tadil edilerek daha düşük bir güç ile işletmeye giren tesisler için YEKDEM’den yararlanma süresinin Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Belgelendirilmesi ve Desteklenmesine İlişkin Yönetmelik'in 8. maddesinde belirtilen sürelerden farklı bir başlangıç tarihine tâbi olduğuna ilişkin herhangi bir düzenlemenin bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, YEKDEM'den yararlanma süresinin hesaplanmasındaki temel kriterin tesisin işletmeye giriş tarihi olduğu, davacı şirketin 19/03/2010 tarihinden sonra güç artışı yapabildiği göz önünde bulundurulduğunda, tesisin bu tarihte yapılan geçici kabul ile işletmeye girdiğinin anlaşıldığı, dolayısıyla tesisin işletmeye girmiş olma şartının 19/03/2010 tarihinde gerçekleştiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Kullanılmayan ...-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın .... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 07/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.