Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/38037 Esas 2014/15429 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ödemiş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2012/489-2013/524

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren Bakanlığın işyerinde, değişen alt işverenler işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, hafta tatili, genel tatil ücretleri ile tasarruf teşvikinden kaynaklı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin ihale makamı konumunda olup işçilik hak ve alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını, kaldı ki dava konusu alacaklara hak kazanılmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, ıslaha gelen zamanaşımı savunması karşısında yıllık izin ücreti alacağının belirlenmesi noktasında toplanmaktadır.
Yıllık izin ücreti alacağının tabi olduğu zamanaşımı süresi beş yıl olup, süre alacağın muaccel olduğu tarih olan iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda, iş sözleşmesi 31.12.2007 tarihinde feshedilmiştir. Dava 19.07.2013 tarihinde ıslah edilmiş olup, davalı vekilince süresinde ıslaha karşı zamanaşımı savunması ileri sürülmüştür. Bu halde yıllık izin ücreti alacağında, ıslahla artırılan miktar zamanaşımına uğramış olup, söz konusu alacağın dava dilekçesinde talep edilen 100,00 TL tutarında hüküm altına alınması gerekirken, 1.852,50 TL tutarında hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 03.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.