Danıştay 13. Daire 2016/4370 Esas 2022/271 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/4370
Karar No:2022/271

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Radyo Televizyon Yayıncılık Reklamcılık Ticaret Sanayi A.Ş.

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Kurulu
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : .... İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı yayın kuruluşu tarafından, Konya il merkezine yönelik olarak 100.5 MHz frekansından "Seydişehir FM" çağrı işaretiyle izinsiz yayın yapıldığından bahisle 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun'un 33. maddesi uyarınca izinsiz yayınların durdurulması yönünde uyarılmasına ilişkin ...tarih ve ...sayılı işlemle bildirilen ...tarih ve ...sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Üst Kurul) kararının kendisine yönelik kısmının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; her ne kadar davacı şirket tarafından, karasal ortamdan yerel radyo yayını (R3) yapmak için yapılmış olan başvuru kapsamında Konya iline yönelik olarak 1995 yılından bu yana radyo yayını yapma hakkının bulunduğu belirtilmekte ise de; davacı şirketin iddiasını doğrulayacak şekilde, davalı Üst Kurulca davacı şirkete Konya iline yönelik olarak radyo yayını (R3) yapmak için 1995 yılında yaptığı müracaatın uygun bulunduğu ve izin verildiğine ilişkin olarak dava dosyasında herhangi bir bilgi ve belge bulunmadığı, bu durumun davalı Kurumca kabul edilmediği, davacı şirkete frekans yıllık kullanım bedeli olarak da Konya ili için ücret tahakkuk ettirilmediğinin anlaşıldığı, 03/03/2011 tarih ve 27863 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun'u yürürlükten kaldıran 6112 sayılı Kanun'un Geçici 4. maddesinin 1. fıkrası ile yeni Kanun'a göre uygulama yapılıncaya kadar geçecek süre içinde eski Kanun'un Geçici 6. maddesi kapsamında yayında olan kuruluşların, müsaade edilen yerleşim yerleri ile sınırlı olarak yayınlarına devam etmelerine imkân tanınarak yeni bir geçiş süreci öngörüldüğü ve davacı kuruluşun iddialarının aksine, 3984 sayılı Kanun'un Geçici 6. maddesi kapsamında Konya iline yönelik radyo yayını yapma izninin olmadığı göz önüne alındığında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 3984 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesiyle birlikte gerekli müracaatı yaparak Konya iline yayın yapmak üzere yerel yayın lisansını/iznini aldığı, Kanun gereği yayın lisansının Konya il merkezinin tamamını kapsadığı, sonradan yayın alanının genişletilmesinin söz konusu olmadığı, idarece şirketin Seydişehir ilçesinde faaliyette bulunan vericisi için frekans bedelini ödediği ve Konya için ise ödeme yapılmadığından bahsedildiği, ancak çalışmayan bir verici için yıllık frekans bedeli ödenmesinin mantığa sığmadığı, Konya vericisinin 26/09/2014 tarihinde Kurul'a bildirildiği ve ödenmek üzere frekans bedelinin bildirilmesinin istendiği, mevzuatta yer verilen “Yerel Yayın” tanımları ve daha sonra öngörülen geçiş sürecine ilişkin düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, Konya il merkezine yönelik yayınlarının durdurulmasına ilişkin kararın yasal dayanağının olmadığı, işlem ve yerel mahkeme kararının emsal içtihatlara da aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi ile İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki .... İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.